Historia jogi: od doliny Indusu do współczesności

Skąd pochodzi joga? To pytanie, które zadaje sobie coraz więcej osób, próbujących zrozumieć nie tylko korzyści płynące z jej praktykowania, ale także jej głęboki kontekst kulturowy i historyczny. Joga, z jej korzeniami sięgającymi doliny Indusu, jest znana jako jedna z najstarszych form duchowej i fizycznej dyscypliny, a jej ślady datowane są na ponad 5 tysięcy lat. Z biegiem czasu, ta wyjątkowa praktyka przekształciła się, przenikając do zachodniego świata w różnorodnych formach. Od starożytnych artefaktów po mądrości zawarte w klasycznych tekstach, historia jogi jest nie tylko opowieścią o technikach, ale również o dążeniu do jedności ciała, umysłu i ducha.

Skąd pochodzi joga?

Początki jogi sięgają doliny Indusu. To właśnie tam odkryto jej najstarsze ślady, między innymi w postaci niewielkich figurek przedstawiających ludzi w różnych pozach.

Te starożytne artefakty są niezwykle wiekowe. Niektóre z nich datowane są nawet na 5 tysięcy lat przed naszą erą, podczas gdy inne świadectwa historyczne sięgają jeszcze dalej w przeszłość, bo aż 5500 lat wstecz.

Wszystkie te archeologiczne odkrycia jednoznacznie potwierdzają, że joga wywodzi się z Indii. Jej długi i głęboki rozwój w ramach tamtejszej cywilizacji świadczy o nierozerwalnych związkach tej praktyki z tym regionem.

Jakie są najstarsze dowody na istnienie jogi?

Joga to praktyka o naprawdę długiej historii, której najstarsze ślady, liczące ponad pięć tysięcy lat, odkryto w dolinie rzeki Indus. Te starożytne znaleziska, takie jak małe figurki w pozach przypominających dzisiejsze asany, stanowią konkretny dowód na jej pradawne korzenie. Archeolodzy datują te artefakty na około 3000 rok przed naszą erą, co dobitnie pokazuje głębię tradycji jogi.

Co ciekawe, początkowo wiedza o jodze przekazywana była głównie z ust do ust.

Jak wygląda historia i rozwój jogi w Indiach?

Początki jogi sięgają starożytnych Indii, gdzie rozwinęła się około 5500 lat temu z dawnych praktyk religijnych.

Jej formowanie i rozwój obejmowały kluczowe etapy:

1. rozwój z dawnych praktyk religijnych już w czasach wedyjskich, a istotny fundament dla jej filozofii stworzyły Upaniszady,
2. odkrycia archeologiczne – figurki z doliny Indusu sprzed około 5000 lat, ukazujące pozycje jogiczne,
3. Kluczowym tekstem, który uporządkował te nauki, są Jogasutry, spisane prawdopodobnie między II a V wiekiem p.n.e.,
4. całościowy system jogi, obejmujący zarówno praktykę, jak i filozofię, wykrystalizował się ostatecznie około III wieku p.n.e.

Jak filozofia jogi wpływa na kulturę indyjską?

Filozofia jogi stanowi integralną część kultury Indii. Postrzega ona człowieka jako **nierozerwalną jedność ciała i umysłu**. Ta starożytna praktyka, głęboko zakorzeniona w tradycji hinduskiej, skupia się na kilku kluczowych celach:

• dążenie do odkrycia fundamentalnej prawdy,
• poszukiwanie indywidualnego sensu życia,
• wyzwolenie duszy z nieustannego cyklu wcieleń,
• pełne zjednoczenie z naturą.

Ostatecznie, joga ma prowadzić do pełnego zjednoczenia z naturą.

Co oznacza etymologia terminu joga?

Pochodzące z sanskrytu słowo „joga” wywodzi się z rdzenia „judż„, znanego także jako „yuj„. Kryje on w sobie znaczenia takie jak „wiązać„, „łączyć„, a nawet „ujarzmić„.

W sanskrycie jednak pojęcie „joga” jest znacznie szersze niż jego etymologiczne korzenie. Obejmuje ono ideę scalania, jedności i często symbolizuje zjednoczenie z boskością. To także głęboka harmonia oraz połączenie ciała, umysłu i ducha w spójną całość.